در هنگام راه رفتن مابه نتایجی می رسیم ... این نتایج برای ادامه راه مهم است ... حالا هرکس اگر اهل این رسیدگی باشد خودش می داند ... امیر المومنین علی علیه السلام نکاتی دارند ... یکی اینکه امیدت فقط به رب خودت باشد ... هرکسی از درون ربی دارد که او را پرورش می دهد .... پس امیدبه این کانالی باید داشته باشی که می توانی با رب خودت ارتباط داشته باشی ... به وسایل اگر دل ببندی کارخراب می شود .... با این رب تو استوار و با روشنایی پیش میروی ... بعد باید از گناه خودت بترسی نه از زید وامر .... باید بدانی که نمی دانی ... باید درآموختن کوشش کنی .... باید صبر داشته باشی .... اینها مطالب امیر بود ...درجامعه کبیره خصوصیات یک تصمیم درست بیان می شود ورایکم علم وحلم وحزم ... شاید خیلی ها تصمیماتشان عالمانه باشد اما چون دور اندیشی ندارند تصمیمات عاقلانه ای نگرفته اند ... مطلب بعد مگر درقیامت اسباب قطع نمی شود .... یعنی اگر بخواهی رشد کنی باید این موضوع را دردنیا تمرین کنی ... خداوند دارد خدایی می کند از اوغافل مشو ... موحد باش ... توبه بسیار لازم است ... شاید هم کلمه خوبی است ... شاید امشب حل بشه ... فقیه آسان میگرد ... واما کربلا ... نمایش زندگی یک موحد که کارش را کامل می کند و... و چقدر مردمان به سبب وجود او خوشبخت می شوند... وچه اسراری دارد این مرد ... آرام کردن دل زینب فقط هنر خدایی اوست ... او امام است ... امروز به این فکر میکردم ما به وجود شیطان امام را ثابت می کنیم ... یعنی شیطان الان باشد یکی دیگر لازم است الان باشد تا برعکس کارکند تا صفات جلالی و جمالی کامل شوند ... اما بار امام خیلی بالاتر است چون رحمت او برغضبش پیشی گرفته ... امام حسین بایک تجلی همه را سعادت مند می کند ... حالا شیطان چقدر باید کار کند تا ضلالت حاصل شود ... اما این اسرار امامت ما را در حیرت فرو می برد که می گوید رب زدنی فیه تحیرا